ஈழத் தமிழர் விடுதலைக்கான நெடுந்தூர நடைபயணம் - 30வது நாள் ஆந்திராவை கடந்து மகாராஸ்ராவினுள்.....

நாம் கடந்த 30 நாட்களாக ஆந்திரப் பிரதேச மக்களின் ஆதரவினால் களைப்பில்லாமல் நடந்து நேற்று (14-02-2011 திங்கள் கிழமை) ஆந்திரப் பிரதேச எல்லையைக் கடந்து மகாராஸ்ர மாநிலத்தில் எங்கள் பயணத்தைத் தொடர்கிறோம். மகாராஸ்ர மக்களும், செய்தியாளர்களும், காவல்துறையினரும் எங்களை வரவேற்றனர். நாம் இன்னும் 1173 கிலோ மீற்றர் தூரத்தை 35 நாட்களில் நடந்து, வருகின்ற மார்ச் மாதம் 21ம் திகதி (2011) உலகின் மிகப்பெரிய ஜனநாயக நாட்டின் தலைநகர் சென்றடைந்து எமது இனத்தின் இன்றைய நிலையையும், எங்கள் இனம் காக்கப்பட வேண்டிய அவசியத்தையும் எடுத்துரைக்கவுள்ளோம்.

நாம் இழந்து நிற்கும் எமது உரிமை எம்மிடம் மீண்டும் வந்து சேரும். நாம் நாடற்றவர்களாக ஆக்கப்பட முடியாது. அகதிகளாக வாழ நாம் பிறக்கவில்லை. சகல உரிமைகளுடன் எமது மண்ணில் நாம் வாழ வேண்டும். எமது மக்களை வாழ வைக்க வேண்டும்.

கண்ணியமாக வாழ கற்றுக்கொள்வோமானால் கட்டுப்பாட்டுடன் எமது கடமையை நிறைவேற்றி எமது உரிமையைத் தட்டிச் சென்ற சிங்கள வந்தேறு குடிகளிடமிருந்து மீட்டுவிடலாம்.

மனிதனாய் பிறக்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் வாழ்வதற்கான உரிமை உண்டு. நாகரீகமான ஆட்சியாளர் எவரும் அந்த உரிமையை மறுக்கமாட்டார்கள். நாகரீகமற்ற, காட்டுமிராண்டிவாசிகள் மட்டும் தமக்கே எல்லாம் என்று நினைத்து பிறரை அழிப்பர். அப்படிப்பட்ட ஓர் கூட்டத்திடம்தான் எங்கள் இனம் அகப்பட்டுக்கொண்டுள்ளது. பௌத்தத்தைப் பின்பற்றுபவர்கள் என்று வெளியுலகுக்கு காண்பித்தாலும்,  அவர்களது செயல்கள் நாகரீகத்துக்கும், மனிதப் பண்புகளுக்கும், மனித உரிமைகளுக்கும் அப்பாற்பட்டதாகவே இன்றுவரை இருந்து வருகிறது.

தமிழ் இனத்தை எப்படி எப்படி எல்லாம் அழிக்கலாமோ அதனை மட்டுமே இன்றுவரை செய்து வருகிறது அந்த இனம். விடுதலைப் புலிகள் என்று அழைக்கப்பட்டவர்களில் சரி பாதிக்கும் மேல் இன்று சிங்கள அரசின் சேவகர்களாக மாற்றப்பட்டு அவர்களை தமிழர்களுக்கு எதிராகவே பயன்படுத்தி வருகிறது சிங்கள இனத்தின் தலைமை.

தமிழர்களின் தலைமையை தமிழர்களே அழித்தனர். இன்று தமிழர்களைச் சிங்கள இனத்தவர் அழித்து அடக்கி ஆள ஆரம்பித்துவிட்டனர்.

இவ்வுலகம் நிச்சயம் எம் இனத்துக்கு விடுதலையைப் பெற்றுத் தரும். உண்மைகள் வெளியில் வரும் போது நியாயம் நிச்சயம் வெற்றிப்பெறும்.

எம் இனத்தவர்களில் பலர் விடுதலையை வென்றெடுக்கும் முயற்சியில் இருந்து ஒதுங்கிக் கொண்டனர், பலர் ஒதுக்கப்பட்டனர். குறிப்பாக, மேற்குலக நாடுகளில் வாழும் எம் இனத்தவர்களில் பலர் இப்படிப் பதுங்கிக்கொண்டனர். ஆனால் ஈழத்தில் இன்று வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் எமது உறவுகளின் நிலையை அவர்கள் எண்ணிப்பார்க்க வேண்டும். ஏன் சொந்த மண்ணில் கிடைத்த சந்தோசமான வாழ்க்கை இன்று அவர்களிடத்தில் உள்ளதா என்று எண்ணிப்பாருங்கள். பாசத்தைத் தொலைத்த பண்பாட்டுக்குள் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

ஈழத்தில் எமது உரிமையானது இந்தியத் திருநாட்டின் புவிசார் நலன்களுடன் பின்னிபிணைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்திய நாட்டிற்கு எதிராக எம் இனத்தவர்கள் அன்னிய சக்திகளால் பயன்படுத்தப்படும்வரை எம் இனம் விடுதலை அடையாது. இதை எம் இனத்தவர்கள் உணர வேண்டும்.

கலை, பண்பாடு பழக்கவழக்கங்களுடன் நாம் எப்படி இந்தியத் திருநாட்டுடன் பின்னிப் பிணைந்துள்ளோமோ அதைப் போன்றுதான் புவிசார் நலன்களுடனும் நாம் பின்னிப் பிணைக்கப்பட்டுள்ளோம். இந்திய திருநாட்டின் ஆதரவு இல்லாமல் எங்கள் விடுதலையை நாம் வென்றெடுக்க முடியாது.

சிங்கள இனத்தவர் தங்களின் தேவைக்கு இந்தியாவைப் பயன்படுத்தி நம்பவைத்து ஏமாற்றி இன்று சீன நாட்டுடன் உறவை மேற்கொண்டு வருகின்றனர். ஆனால் தமிழர்களாகிய எங்கள் இனத்தவரை இந்தியாவுக் எதிராகத் தூண்டிவிட்டு பகையை உண்டுபண்ணி எங்கள் இனம் வீழ்வதற்கு வழி வகுத்தனர் தமிழ் நாட்டின் வைகோ போன்ற சில தலைவர்கள்.

இந்தியாவை பகைக்க வேண்டும் என்று இவர் போன்ற சில தலைவர்கள் திட்டமிட அதனை நடைமுறைப்படுத்தினர் வன்னியிலிருந்த இயக்கமும் பிற நாடுகளில் வாழும் தமிழர்களும்.

உண்மை உறைக்கத்தான் செய்யும், தயவு செய்து இனியாவது இந்த நபர்களது வாய்வெடிகளுக்குப் பின்னால் ஈழத் தமிழர்கள் அணிதிரள வேண்டாம் என்று பணிவுடன் கேட்டுக்கொள்கிறோம்.

இந்திய நாட்டின் துணையைப் பெறுவதற்காக நாம் மேற்கொள்ளும் இந்த முயற்சிக்கு ஆதரவு தருவீர்கள் என்ற நம்பிக்கையுடன் எமது நடைபயணம் புதுடெல்லி நோக்கித் தொடர்கிறது.

நன்றி!

இவ்வண்ணம்.

அரசியல்துறை

ஈழ தேசிய ஜனநாயக விடுதலை முன்னணி

E.N.D.L.F

15-02-2011