|
||||
|
On The Outcome of the
Obama Visit
The outcome of the visit
of President Obama of the United States is to
further strengthen the strategic alliance with
the United States. The
Joint Statement issued after the visit indicates that the main
agenda
was to prise open the
Indian market for the business and commercial
interests of the United States and its efforts
to draw India into a
closer security and
military relationship. Against the backdrop of
the deep recession and high unemployment afflicting
its economy, the US is desperately trying to
reduce imports and
increase its exports
worldwide. The framework for economic cooperation contained in the joint statement
reflects this agenda.
In the name of promoting
food security and raising agricultural
productivity, what is being pushed is the agenda of opening up
Indian
agriculture and retail trade for the
profiteering of American MNCs like Wal-Mart and Monsanto. This will be detrimental
to the interests
of the crores of small and marginal
farmers and unorganised retailers
in India. The passage of the Seed Bill, which
promotes the interests
of the multinational
seed companies and compromises the seed rights of
Indian farmers, is high on the Indian
government's agenda. The way is
being paved for the opening up of India's
financial and higher
education sector for
American companies. All this is being pursued at
the behest of the U.S.-India CEO Forum.
The approach of the UPA
government is also evident. Instead of
emphasizing that India's priority is for lifting the vast mass of
people out of poverty, hunger and disease and
in that context framing
India's relations with
the United States, the Congress-led government
has catered to the US business and strategic
interests, by accepting
the self-congratulatory
approach that Obama recognizes India as a
world power.
What this means is spelt
out in the joint statement — a close
defence and security relationship which
will involve also buying US
weaponary
on a large scale; falling in step with the United States'
deceptive and self-serving talk of human
rights, democracy and on
nuclear
non-proliferation. All these are a continuation
and
reiteration of the Manmohan
Singh-Bush joint statement of 2005 and
2006. India agrees to comply with the sanctions on Iran but will
keep
silent on Israel and its nuclear arsenal. India
is told to behave
"responsibly"
with regard to exporting democracy and human rights
interventions by the United States. Given this one-sided
interpretation, there can be no mention of the
human rights of the
Palestinians in Gaza,
or the illegal embargo on Cuba, or the slaughter
of Iraqi civilians under the military
occupation for the past seven
years.
India can become a permanent member of the Security Council when
the
United Nations structure is democratized on the
basis of its
independent role and
influence in world affairs. Endorsement by the
United States should not amount to toeing its
strategic interests. The
joint statement implies that India's two year
term in the Council will
be a probationary
period as far as the United States is concerned.
The commitment to buy weapons from the
United States comes after the
End Use Agreement was
signed in 2009. India will not benefit from such
arms purchases. By the agreement we cannot
modify the weapons systems
nor produce spare parts
and will have to allow annual inspections.
The UPA government has
to explain whether the lifting of restrictions
on access to dual use technology for certain
Indian entities comes
alongwith
new conditions such as the purchase of arms and steps for
tying closer the armed forces of the two
countries through agreements
on the anvil.
The "Afpak" policy of the US which has been endorsed in the
joint
statement will not resolve the problem in
Afghanistan. That requires a
multilateral approach.
While talk of cooperation in fighting terrorism
is there, the Indian side has obviously not
insisted on bringing
Headley to book.
The reference to the
WTO's Doha round conceals the incompatible agenda
of the United States which wants to open up the
markets of the
developing countries
while continuing to massively subsidise its own
agriculture.
The Joint statement refers to India signing and ratifying the
Convention on Supplementary Compensation. This
is with regard to the
issue of civil nuclear
liability. The Indian parliament has enacted a
law in which foreign suppliers can be made
liable for damages in the
case of a nuclear accident. The UPA government's
decision to join the
Convention on Supplementary Compensation cannot
circumvent the
national law.
On the global climate negotiations, the US
clearly has nothing to
offer and the joint statement is therefore
unsurprisingly confined to
general remarks and platitudes. The reference
to the Copenhagen Accord
is misleading, when the entire world is aware
that President Obama is
no position to guarantee even the minimal
voluntary commitment that
the US has made under the Accord.
It is unfortunate that
the Mahmohan Singh government has not even
raised the issue of
justice for the victims of the Bhopal Gas leak
which is an important matter in India-US
relations.
Notwithstanding the fulsome praise for the
one-sided and unequal
relations with the United States in the
corporate media, the real
interests of the people of India are not served
by such a
relationship. What
is required is a Indo-US relationship which is
based on equality and mutual interest. (Written by Political Bureau, CPI (M)) |
உனக்கு
நாடு இல்லை என்றவனைவிட
நமக்கு நாடே இல்லை
என்றவனால்தான்
நான் எனது நாட்டை
விட்டு விரட்டப்பட்டேன்.......
ராஜினி
திரணகம MBBS(Srilanka) Phd(Liverpool,
UK) 'அதிர்ச்சி
ஏற்படுத்தும்
சாமர்த்தியம்
விடுதலைப்புலிகளின்
வலிமை மிகுந்த
ஆயுதமாகும்.’ விடுதலைப்புலிகளுடன்
நட்பு பூணுவது
என்பது வினோதமான
சுய தம்பட்டம்
அடிக்கும் விவகாரமே.
விடுதலைப்புலிகளின்
அழைப்பிற்கு உடனே
செவிமடுத்து, மாதக்கணக்கில்
அவர்களின் குழுக்களில்
இருந்து ஆலோசனை
வழங்கி, கடிதங்கள்
வரைந்து, கூட்டங்களில்
பேசித்திரிந்து,
அவர்களுக்கு அடிவருடிகளாக
இருந்தவர்கள்மீது
கூட சூசகமான எச்சரிக்கைகள்,
காலப்போக்கில்
அவர்கள்மீது சந்தேகம்
கொண்டு விடப்பட்டன.........' (முறிந்த
பனை நூலில் இருந்து) (இந்
நூலை எழுதிய ராஜினி
திரணகம விடுதலைப்
புலிகளின் புலனாய்வுப்
பிரிவின் முக்கிய
உறுப்பினரான பொஸ்கோ
என்பவரால் 21-9-1989 அன்று
யாழ் பல்கலைக்கழக
வாசலில் வைத்து
சுட்டு கொல்லப்பட்டார்) Its
capacity to shock was one of the L.T.T.E. smost potent weapons. Friendship with
the L.T.T.E. was a strange and
self-flattering affair.In the course of the coming days dire hints were dropped
for the benefit of several old friends who had for months sat on committees,
given advice, drafted latters, addressed meetings and had placed themselves at
the L.T.T.E.’s beck and call. From: Broken Palmyra வடபுலத்
தலமையின் வடஅமெரிக்க
விஜயம் (சாகரன்) புலிகளின்
முக்கிய புள்ளி
ஒருவரின் வாக்கு
மூலம் பிரபாகரனுடன் இறுதி வரை இருந்து முள்ளிவாய்கால் இறுதி சங்காரத்தில் தப்பியவரின் வாக்குமூலம் திமுக, அதிமுக, தமிழக மக்கள் இவர்களில் வெல்லப் போவது யார்? (சாகரன்) தங்கி நிற்க தனி மரம் தேவை! தோப்பு அல்ல!! (சாகரன்) (சாகரன்) வெல்லப்போவது
யார்.....? பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 (சாகரன்) பாராளுமன்றத்
தேர்தல் 2010 தேர்தல்
விஞ்ஞாபனம் - பத்மநாபா
ஈழமக்கள் புரட்சிகர
விடுதலை முன்னணி 1990
முதல் 2009 வரை அட்டைகளின்
(புலிகளின்) ஆட்சியில்...... (fpNwrpad;> ehthe;Jiw) சமரனின்
ஒரு கைதியின் வரலாறு 'ஆயுதங்கள்
மேல் காதல் கொண்ட
மனநோயாளிகள்.'
வெகு விரைவில்... மீசை
வைச்ச சிங்களவனும்
ஆசை வைச்ச தமிழனும் (சாகரன்) இலங்கையில் 'இராணுவ'
ஆட்சி வேண்டி நிற்கும்
மேற்குலகம், துணை செய்யக்
காத்திருக்கும்;
சரத் பொன்சேகா
கூட்டம் (சாகரன்) எமது தெரிவு
எவ்வாறு அமைய வேண்டும்? பத்மநாபா
ஈபிஆர்எல்எவ் ஜனாதிபதித்
தேர்தல் ஆணை இட்ட
அதிபர் 'கை', வேட்டு
வைத்த ஜெனரல்
'துப்பாக்கி' ..... யார் வெல்வார்கள்?
(சாகரன்) சம்பந்தரே!
உங்களிடம் சில
சந்தேகங்கள் (சேகர்) (m. tujuh[g;ngUkhs;) தொடரும்
60 வருடகால காட்டிக்
கொடுப்பு ஜனாதிபதித்
தேர்தலில் தமிழ்
மக்கள் பாடம் புகட்டுவார்களா? (சாகரன்) ஜனவரி இருபத்தாறு! விரும்பியோ
விரும்பாமலோ இரு
கட்சிகளுக்குள்
ஒன்றை தமிழ் பேசும்
மக்கள் தேர்ந்தெடுக்க
வேண்டும்.....? (மோகன்) 2009 விடைபெறுகின்றது!
2010 வரவேற்கின்றது!! 'ஈழத் தமிழ்
பேசும் மக்கள்
மத்தியில் பாசிசத்தின்
உதிர்வும், ஜனநாயகத்தின்
எழுச்சியும்' (சாகரன்) மகிந்த ராஜபக்ஷ
& சரத் பொன்சேகா. (யஹியா
வாஸித்) கூத்தமைப்பு
கூத்தாடிகளும்
மாற்று தமிழ் அரசியல்
தலைமைகளும்! (சதா. ஜீ.) தமிழ்
பேசும் மக்களின்
புதிய அரசியல்
தலைமை மீண்டும்
திரும்பும் 35 வருடகால
அரசியல் சுழற்சி!
தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு
விடிவு கிட்டுமா? (சாகரன்) கப்பலோட்டிய
தமிழனும், அகதி
(கப்பல்) தமிழனும் (சாகரன்) சூரிச்
மகாநாடு (பூட்டிய)
இருட்டு அறையில்
கறுப்பு பூனையை
தேடும் முயற்சி (சாகரன்) பிரிவோம்!
சந்திப்போம்!!
மீண்டும் சந்திப்போம்!
பிரிவோம்!! (மோகன்) தமிழ்
தேசிய கூட்டமைப்புடன்
உறவு பாம்புக்கு
பால் வார்க்கும்
பழிச் செயல் (சாகரன்) இலங்கை
அரசின் முதல் கோணல்
முற்றும் கோணலாக
மாறும் அபாயம் (சாகரன்) ஈழ விடுலைப்
போராட்டமும், ஊடகத்துறை
தர்மமும் (சாகரன்) (அ.வரதராஜப்பெருமாள்) மலையகம்
தந்த பாடம் வடக்கு
கிழக்கு மக்கள்
கற்றுக்கொள்வார்களா? (சாகரன்) ஒரு பிரளயம்
கடந்து ஒரு யுகம்
முடிந்தது போல்
சம்பவங்கள் நடந்து
முடிந்துள்ளன.! (அ.வரதராஜப்பெருமாள்)
|
||
அமைதி சமாதானம் ஜனநாயகம் www.sooddram.com |