வாழ்க்கையை கொண்டாடுவோம்

நவம்பர் 19 தோழர் பத்மநாபா பிறந்தநாள்

தியாகிகள் . ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணின் பெருமைக்குரிய செயலாளர் நாயகம் தோழர் பத்மநாபா அவர்களின் பிறந்ததினம இன்றாகும். தோழர் பத்மநாபாவும் பன்னிரண்டு தோழர்களும் தமிழக மண்ணில் படுகொலை செய்யப்பட்டதை நினைவு கூர்ந்த ராஜீவ்காந்தி அவர்கள் தனது தாயார் இந்திரா காந்தி அவர்களும் தோழர் பத்மநாபா அவர்களும் ஒரே தினத்தில்தான் பிறந்தவர்கள். ஒரே விதமான இலட்சியங்களுக்காக போராடி மரணித்தவர்கள் என தனது இரங்கல் குறிப்பில் குறிப்பிட்டிருந்தார். ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் சுதந்திரம், சர்வதேச சகோதரத்துவம் நவ காலனித்துவத்துக்கு எதிரான போராட்டம் ஆகியவற்றை வரிந்து கொண்டவர் அவர். இலங்கையில் தமிழர்களின் உரிமைகளுக்காகவும் சமூகங்களிடையே சகோதரத்துவத்துக்காகவும், சமூக மாற்றத்துக்காகவும் உழைத்தவர் அவர். சகல விதமான அடிமைத்தனங்களையும் அவர் எதிர்த்தவர். நீதியான சமூக அமைப்பை, பாரபட்சமற்ற சமூக அமைப்பை அவர் வேண்டி நின்றவர்.

இந்த உயரிய இலட்சியங்களுக்காக 70 களின் முற்பகுதியில் இருந்து 1990ல் அவர் படுகொலை செய்யப்படும் வரை அல்லும் பகலும் அயராது உழைத்தவர். முப்பத்தொன்பது வருடங்களில் இந்த உலகில் வாழக்கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தில் 20 வருடங்களை தனது சமூகத்திற்காக, மானிடத்தின் விடிவிற்காக அர்ப்பணித்திருந்தவர்.

எமது சமூகத்தில், எமது நாட்டில் பல்லாயிரக்கணக்கான இளந்தலைமுறையினர் அகாலமாக படுகொலை செய்யப்பட்டதைப் போன்றே அவரும் படுகொலை செய்யப்பட்டார். ஒரு விடயத்தை இங்கு நாம் ஊன்றி கவனிக்க வேண்டும். சமூக நீதி தொடர்பான அக்கறையும், ஆவேசமும் கொண்ட இளந்தலைமுறையொன்று கடந்துவந்த கால் நூற்றாண்டுகளில் அழிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அவர்கள் பல்வேறு சமூக விடுதலை இயக்கங்களைச் சார்ந்தவர்களாகவும் மனித உரிமை அமைப்புக்களைச் சார்ந்தவர்களாகவும், அகிம்சை, சகிப்புத்தன்மை என்பவற்றில் நம்பிக்கைக் கொண்ட தலைவர்களாகவும் தீர்க்கதரிசனமும் ஆளுமையும் கொண்ட புத்திஜீவிகளாகவும் சாதாரண சராசரி மாந்தர்களாகவும் இருந்திருக்கிறார்கள். எத்தகைய பெரிய ஆற்றல் அழிக்கப்பட்டிருக்கிறது என ஆழமாக சிந்தித்தோமேயானால் எமக்கு பேரதிர்ச்சி ஏற்படும். இதில் தமிழர்கள் மாத்திரமல்ல சிங்களவர்கள், முஸ்லீம்களும் அடக்கம்.

'நல்லதோர் வீணை செய்தே அதை நலங்கெட புழுதியில் எறிவதுண்டோ' என்ற பாரதியின் வரிகளை நினைவுறுத்தும் விதமாக 'கண்களை விற்று சித்திரம் வாங்கும்' குரூர பைத்தியக்காரத்தனத்தை நினைவுறுத்தும் விதமாக இங்கு இளந்தலைமுறை வீழ்த்தப்பட்டிருக்கிறது. இந்த இளம் தலைமுறையினர் நியாய உணர்வு கொண்டவர்கள். அவர்கள் அஞ்சா நெஞ்சம் கொண்டவர்கள். அவர்களுடைய உழைப்புக்கள், அர்ப்பணங்கள் எல்லாமே இங்கு விரயமாக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

தமிழ் பாசிசம் தேசிய விடுதலைப் போராட்டத்தைக் காட்டிக் கொடுத்தது மாத்திரமல்லாமல், இளந்தலைமுறையினரின் பேரழிவுக்கும் வழிவகுத்தது என்றால் அது மிகையல்ல.

உன்னதமான இலட்சியங்களுக்காக போராடிய மனிதர்கள் மாத்திரமல்ல தவறாக வழிநடத்தப்பட்டு அழிவுற்றவர்களையும் நாம் எண்ணிப் பார்க்க வேண்டும். நினைவுகூர வேண்டும்.

மனித வாழ்வு என்பது மிக குறுகிய காலம். ஆனால் அந்த குறுகிய காலத்தில் அர்த்தபூர்வமான வாழ்க்கை வாழ்வதற்கு ஆக்கபூர்வமான சாதனைகள் செய்வதற்கு இடமளிக்காமல் தவறாக வழிநடத்தப்பட்டு குறுகிய காலத்தில் வாழ்வு அழிக்கப்பட்டவர்களின் மரணம் அவலமானது.

காந்தியடிகளின் கொல்லாமை, அன்பு, அகிம்சை என்ற உயரிய கோட்பாடுகளை, விழுமியங்களை எமது சமுகத்தில் நிலை நிறுத்த இந்த அவலமான வரலாற்று காலகட்டத்தில் நாம் பாடுபடவேண்டும்.

நாம் எதனை எல்லாம் இழந்து விட்டோம், எதனையெல்லாம் இழந்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை ஓய்வில்லாமல் எம் மனக்கண்ணில் நிலை நிறுத்த வேண்டும். தனது பிள்ளை கற்க வேண்டும,; வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழவேண்டும், தார்மீக நியாய உணர்வு கொண்ட பிள்ளையாக வளர வேண்டும் என்றே பெற்றவர்கள் கனவு காண்பார்கள். எமது சமூகத்தில் எத்தனை ஆயிரம் கனவுகள் நொறுங்கிப் போயின. இந்த கனவுகள் சுமந்த நெஞ்சங்கள் இன்று தாங்கொணா துயர சுமைகளை தாங்கி நிற்கின்றன. வெறுமை, சூனியம் என்பன அவர்களின் மனதை நிறைத்திருக்கின்றன. யுத்தம் ஈவிரக்கமற்ற வன்முறைகள் மாத்திரமல்ல இயற்கையும் தன் பங்கிற்கு அள்ளிச் சென்று விட்டது. ஒரு மனிதனின் அவதாரம் என்பது எவ்வளவு மகத்தான விடயம்.

வள்ளுவரின் இரு வரிக் கவிதைகள் ' ஈன்ற பொழுதில் பெரிதுவக்கும் தன்மகனை சான்றோன் எனக் கேட்ட தாய்' என்கிறது தன்மகன் சான்றோன் என அறியும் போது அவனைப் பெற்ற பொழுதைவிட தாய் பெரிதும் மகிழ்வாள் என்கிறது. ஆனால் பிள்ளைகளை இழந்த பெற்றோரின், மனைவியரின், கணவர்களின், உற்ற சுற்றத்தின் பெரு மூச்சுக்கள் எமது தேசத்தின் காற்றை வெப்பமாக்கியிருக்கின்றன.

இன்று உலகளாவிய அளவிலும் மனிதர்கள் அன்றாடம் கொல்லப்படுவதென்பது இயல்பான விடயமாகி வருகிறது. நவீன காட்டுமிராண்டி நிலையை நோக்கி உலகம் சிதைந்து கொண்டிருக்கிறது ஊரளவில் மாத்திரமல்ல, உலகளவிலும் இது பற்றிய விழிப்புணர்ச்சி அவசியமாகிறது.

மனிதன் வாழும் உலகின் இயற்கைச் சூழலை பாதுகாப்பதற்கான ஆபிரிக்க பெண்மணி வங்கரிமாதாவின் விழிப்புணர்ச்சி செயற்பாடுகள் உலகளாவியளவில் விதந்துரைக்கப்பட்டன. அதற்கான நோபல் பரிசையும் அவர் பெற்றிருந்தார்.

விலை மதிப்பற்ற மனித உயிர்களின் மாண்பை உயர்த்திப் பிடிப்பதற்கு ஒரு பிரமாண்டமான விழிப்புணர்ச்சி இயக்கம் தேவை.

தமது பிள்ளைகள் கற்க வேண்டும், எதிர்காலத்தில் சகல சௌபாக்கியங்கங்களுடனும் வாழ வேண்டும் என கண் துஞ்சாது அல்லும் பகலும் அயராது பாடுபடும் புலம் பெயர் சமூகத்தின் பெற்றோர்கள் ஒரு கணமேனும் அவர்களின் தாயகத்தில் அன்றாடம் கொல்லப்படுபவர்களை பற்றி மரணத்தை எதிர்நோக்கி இருப்பவர்களைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும். வாழ்க்கை அழகிய ஒவியம் போன்றது. அதன் மீது இரத்தத்தை தெளித்து அழகு பார்க்கும் குரூர ரசனை எமக்கு வேண்டாம். மரணத்தை வழிபடும் காட்டுமிராண்டி கலாச்சாரம் எமக்கு வேண்டாம்.

நவ உலகின் மனிதர்களான எமக்கு இது வேண்டாம். 'பாமரராய் விலங்குகளாய் உலகனைத்தும் இகழ்ச்சி சொல்ல' இது எமக்கு வேண்டாம்.

மனிதத்தின் அவதாரத்தின் வாசனை, ஜனனத்தின் வாசனை, உயிர்ப்பின் வாசனை, வளர்ச்சியின் அதிர்வுகள் இவையே எமக்கு வேண்டும். நாம் வாழ்க்கையை கொண்டாடுவோம்.

தோழர் பத்மநாபா அவர்களின் – அன்னை இந்திராகாந்தி அவர்களின் பிறந்த தினத்தில் நாம் சொல்ல விளைந்த செய்தி இதுதான்.

பத்மநாபா ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி